لورتا نوروفیدبک با تأثیر گذاری بر الگوهای فعالیت مغزی، نقشی کلیدی در بهبود توانایی‌های شناختی و کنترل روانی ایفا می‌کند؛ و این ویژگی‌ها آن را به ابزاری مؤثر، برای بهبود عملکرد ورزشکاران و هنرمندان تبدیل کرده است. علاوه بر این، از این روش برای کاربردهای درمانی گسترده نیز استفاده می‌شود. برای مثال، در درمان اختلالات اوتیسم با لورتا نوروفیدبک، مهارت‌های اجتماعی و تمرکز افراد، بهبود یافته و تقویت می‌شوند. این اشتراک در اثرگذاری بر فعالیت‌های مغزی، اهمیت لورتا نوروفیدبک را در حوزه‌های گوناگون تقویت می‌کند.
تاثیر لورتا نوروفیدبک بر بهبود عملکرد ورزشی
از زمان ظهور لورتا نوروفیدبک تاکنون، تحقیقات زیادی درباره تاثیر این روش نوین در حوزه‌های مختلف علمی انجام شده است؛ لورتا نوروفیدبک علاوه بر اثرات بسیار مفید در درمان بیماری‌های روان، می‌تواند عملکرد ورزشکاران را به خوبی ارتقا دهد. لورتا نوروفیدبک با تأثیر مستقیم بر تنظیم فعالیت‌های مغزی و بهبود عملکرد شناختی، نه تنها در ارتقای تمرکز و هماهنگی در ورزشکاران و هنرمندان مؤثر است؛ بلکه کاربردهای گسترده‌ای در حوزه درمان اختلالات نیز دارد.
یکی از برجسته‌ترین موارد استفاده از این روش نوین، درمان بیش فعالی با لورتا نوروفیدبک است؛ که از طریق تنظیم و تعدیل امواج مغزی به بهبود توجه و کاهش رفتارهای تکانشی کمک می‌کند. شباهت سازوکار این تکنیک در بهبود عملکرد حرفه‌ای و درمان اختلالات، نشان دهنده پتانسیل بالای لورتا نوروفیدبک، در بهینه سازی عملکرد مغز، در شرایط مختلف است.
تحقیقات چه می‌گویند؟
بر اساس مقاله‌ای که در سال 2022 توسط میشل بریتو و همکارانش در مجله علمی Frontiers in Human Neuroscience به چاپ رسید؛ نتایج نشان داد که لورتا نوروفیدبک، تأثیرات معناداری بر زمان واکنش و تصمیم گیری ورزشکاران دارد. این مطالعه، هفت آزمایش کنترل شده تصادفی، بر روی 173 ورزشکار انجام داد. در این مطالعه نشان داده شد که لورتا نوروفیدبک، به طور مؤثری زمان واکنش و تصمیم گیری ورزشکاران را بهبود می‌بخشد؛ و در نتیجه عملکرد ورزشی آنها را افزایش می‌دهد.
در جلسات لورتا نوروفیدبک، الکترودهایی به سر ورزشکاران متصل می‌شود تا فعالیت‌های مغزی آنها را ثبت کند. این امواج مغزی، اطلاعاتی درباره وضعیت‌های مختلف ذهنی مانند تمرکز و استرس ارائه می‌دهند. ورزشکاران در حین جلسه لورتا نوروفیدبک، اطلاعات فعالیت مغزی خود را به صورت بصری مانند نمودارها یا بازی‌های ویدیویی، مشاهده می‌کنند. اگر فعالیت مغزی آنها در سطح مطلوب باشد؛ ورزشکاران پاداش‌هایی مانند ادامه ویدیو یا امتیاز مثبت، در بازی دریافت می‌کنند. در غیر این صورت، یک بازخورد منفی دریافت می‌کنند؛ که به آنها کمک می‌کند تا الگوهای ذهنی خود را اصلاح کنند.
در پایان جلسات لورتا نوروفیدبک، عملکرد ورزشی شرکت کنندگان ارزیابی می‌شود؛ تا تأثیر نوروفیدبک بر زمان واکنش و تصمیم گیری آنها مشخص شود. در این مطالعه، گروهی از ورزشکاران که در جلسات لورتا نوروفیدبک شرکت کرده بودند، نسبت به گروهی دیگر که تنها تمرینات ورزشی انجام میدادند؛ زمان واکنش سریع‌تری بدست آوردند و سرعت عمل آنها در تکنیک‌های ورزشی، ارتقا یافت. The Effect of Neurofeedback on the Reaction Time and Cognitive Performance of Athletes
تاثیر لورتا نورفیدبک بر تیراندازی، گلف و حتی رقص!
در سال 2021، مقاله‌ای توسط گانگ و همکارانش منتشر شد؛ که به بررسی تاثیر لورتا نورفیدبک، بر برخی عملکردهای ورزشی و هنری پرداخت. نتایج این مطالعه نشان دادند که لورتا نوروفیدبک می‌تواند تأثیر مثبتی بر این نوع عملکردها داشته باشد. در واقع طبق تحقیقات، لورتا نوروفیدبک می‌تواند به ورزشکاران کمک کند؛ تا وضعیت روانی خود را کنترل کرده و در نتیجه عملکرد ورزشی خود را بهبود بخشند. به عنوان مثال، در این مطالعات نشان داده‌اند که ورزشکارانی که تحت لورتا نوروفیدبک قرار گرفته‌اند؛ توانسته‌اند در رشته‌های مختلفی مانند تیراندازی، گلف و رقص، عملکرد بهتری داشته باشند.
علاوه بر این، لورتا نوروفیدبک می‌تواند خلاقیت و تمرکز را در ورزشکاران افزایش دهد. به عنوان مثال، در مورد رقصندگان، نتایج نشان داد که استفاده از لورتا نوروفیدبک باعث افزایش خلاقیت آنها شده است. به طور کلی، لورتا نوروفیدبک می‌تواند به عنوان یک ابزار مؤثر برای بهبود عملکرد ورزشی و هنری در نظر گرفته شود؛ با این حال، هنوز هم به تحقیقات بیشتری برای تایید نتایج و توسعه روش‌های استاندارد شده، نیاز است. A Review of Neurofeedback Training for Improving Sport Performance
تاثیر لورتا نورفیدبک بر بهبود عملکرد هنری
در یک مطالعه، تاثیر لورتا نورفیدبک بر عملکرد موسیقی ویولونیست‌ها بررسیس شد. در این پژوهش، دوازده دانشجوی موسیقی از دانشکده موسیقی شهر اسکوپیه شرکت داشتند؛ که به صورت تصادفی در دو گروه، قرار داده شدند. در ادامه، یک گروه از این دانشجویان، در 20 جلسه ترکیبی شامل روش‌های مبتنی بر آموزش مغز (انواع روش‌های نوروفیدبک) و تمرین موسیقی شرکت کردند. اما گروه دیگر از دانشجویان، بدون شرکت در جلسات لورتا نوروفیدبک، تنها به تمرین موسیقی پرداختند.
پس از اتمام جلسات آموزش مغز، فاکتورهای متفاوتی مانند قدرت امواج آلفا در مغز، نمره عملکرد موسیقی و مقیاس‌های اضطراب در دانشجویان هر دو گروه، اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادند که لورتا نورفیدبک، توانسته است امواج آلفا را در مغز به شکل معناداری افزایش دهد. به این ترتیب، توانایی خود تنظیمی داوطلبانه و همچنین کیفیت عملکرد موسیقی در گروهی که در جلسات لورتا نوروفیدبک شرکت کرده بودند؛ به طور چشمگیری تقویت شده بود. لورتا نوروفیدبک می‌تواند به موزیسین‌ها کمک کند تا تمرکز و توجه خود را در حین نواختن موسیقی، افزایش دهند. بدیهی است که این امر، می‌تواند منجر به اجرای بهتر و دقیق‌تر نت‌ها شود.
از طرفی، استفاده از لورتا نوروفیدبک می‌تواند به کاهش سطح اضطراب در موزیسین‌ها کمک کند؛ که برای اجرای زنده یا تمرینات مهم، بسیار حیاتی است. تحقیقات دیگری هم نشان داده‌اند که لورتا نوروفیدبک می‌تواند خلاقیت را به ویژه در زمان‌هایی که موزیسین‌ها نیاز به نوآوری و ابتکار عمل دارند؛ افزایش دهد. همچنین، موزیسین‌ها برای نواختن سازهای مختلف، نیاز دارند مهارت‌های حرکتی خود را بهبود بخشند؛ که توسط لورتا نوروفیدبک می‌توانند مهارت‌های حرکتی خود را توسعه دهند. به طور کلی، لورتا نوروفیدبک می‌تواند تأثیر مثبتی بر ذهن موزیسین‌ها داشته باشد؛ و به آنها در بهبود عملکرد، کاهش اضطراب و افزایش خلاقیت کمک کند. با این حال، برای تأیید این نتایج، نیاز به تحقیقات بیشتر با طراحی‌های دقیق‌تر، وجود دارد. Simultaneous EEG and EMG biofeedback for peak performance in musicians – PubMed
در مجموع، یافته‌ها نشان می‌دهند که لورتا نوروفیدبک با تأثیر مستقیم بر بهبود الگوهای فعالیت مغزی، می‌تواند نقش مؤثری در ارتقای عملکرد شناختی، خلاقیت و کنترل حرکتی ورزشکاران و هنرمندان ایفا کند. این تکنیک نوین، با فراهم کردن فرصتی برای تقویت تمرکز، کاهش اضطراب و هماهنگی ذهنی بدنی، ابزاری قدرتمند برای بهینه سازی عملکرد در حوزه‌های ورزشی و هنری به شمار می‌رود. با توجه به پتانسیل بالای این روش، تحقیقات بیشتر در زمینه بررسی اثرات بلند مدت و کاربردهای گسترده‌تر آن، می‌تواند راهگشای توسعه برنامه‌های آموزشی و درمانی مبتنی بر روش‌های آموزش مغز باشد.
