در حالی که بیشتر بیماران از درمان TMS برای کاهش اضطراب بهره‌مند می‌شوند؛ برخی تحقیقات نشان می‌دهند که در موارد خاص، این درمان ممکن است باعث تشدید اضطراب شود. این موضوع به ویژه در بیمارانی که اختلالات پیچیده‌تری مانند اختلال دوقطبی یا اسکیزوفرنی دارند، بیشتر مشاهده می‌شود. با این حال، برای بسیاری از بیماران، درمان استرس و اضطراب با rTMS می‌تواند راه‌حلی مؤثر باشد و منجر به کاهش علائم اضطراب و بهبود وضعیت روحی آنها شود.
آیا TMS اضطراب را بدتر می‌کند؟
با وجود اینکه برخی شواهد نشان داده‌اند که تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)، می‌تواند موجب شود در مراحل اولیه درمان افسردگی، به صورت موقت، علائم اضطرابی فرد افزایش یابد؛ اما هیچ مدرکی برای اثبات بدتر شدن کامل و همیشگی اضطراب در بیشتر بیماران وجود ندارد. طبق تحقیقات، اکثر افرادی که تحت درمان با TMS قرار گرفته‌اند؛ گزارش کرده‌اند که احساس آرامش بیشتری دارند و در مقابله با عوامل استرس‌زا و علائم اضطراب، توانایی مدیریت و خود کنترلی بهتری داشته‌اند. دانشمندان، اضطراب را به عنوان عارضه جانبی TMS مطرح نمی‌کنند؛ بلکه معتقدند تحت شرایط خاصی، ممکن است است طی درمان با افزایش علائم اضطرابی رو به رو شوید. TMS FAQ | Department of Psychiatry
با این حال، استفاده از روش TMS ممکن است برای همه تاثیرگذاری یکسانی نداشته باشد. براساس تحقیقات انجام شده، اگر علائم افسردگی به درستی درمان نشده باشند؛ احتمال بدتر شدن علائم اضطراب، بیشتر می‌شود. همچنین در برخی بیماران، به ویژه افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی یا اضطراب شدید هستند؛ ممکن است با استفاده از TMS، تحریک بیش از حدی برای مغز آنها ایجاد شود و حملات پانیک، بی‌خوابی و اضطراب آنها شدیدتر شود. یا حتی در بیمارانی که اشتباه تشخیص داده شده‌اند یا به اسکیزوفرنی مبتلا هستند، علائم اضطراب می‌تواند شدیدتر شود؛ چون در واقع، روش درمانی TMS برای آنها مناسب نیست.
احتمال اینکه سایر عوارض جانبی موقت TMS، مثل سردرد، سرگیجه و مور مور شدن پوست را تجربه کنید، وجود دارد. اما جای نگرانی نیست؛ زیرا این علائم عموما بعد از چند جلسه، به صورت خود به خود کاهش می‌یابند.
چه زمانی TMS باعث تشدید علائم اضطراب می‌شود؟
همانطور که گفته شد، در صورتی که اختلالاتی مثل افسردگی و اضطراب به درستی تشخیص داده شده باشند؛ به طور کلی استفاده از تحریک مغناطیسی ترانس‌کرانیال (TMS)، سبب تشدید اضطراب نمی‌شود. طبق آزمایشات بالینی که انجام شده است، هنگامی که تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر (rTMS) به افرادی که مبتلا به اختلال پانیک هستند، داده شد؛ سطح علائم اضطرابی در آنها افزایش یافت. با اینکه تحقیقات در این زمینه هنوز به اندازه کافی انجام نشده است، اما پزشکان موفقیت‌هایی را در استفاده از TMS برای درمان اضطراب مشاهده کرده‌اند. Can TMS Make Anxiety Worse? Everything You Need to Know – Mid City TMS
افسردگی و اضطراب، تقریبا بر نواحی مشابهی از مغز تاثیر می‌گذراند. طبق مطالعات، افرادی که مبتلا به “افسردگی اضطرابی” بودند، از درمان با TMS بهره‌مند شده‌اند. در این نوع بیماری، هم افسردگی و هم اضطراب بیماران با استفاده از TMS کاهش یافته است. با این حال، در درمان با TMS دوطرفه که از تحریک به واسطه میدان‌های مغناطیسی برای افزایش فعالیت در سمت چپ و کاهش فعالیت در سمت راست مغز استفاده می‌شود؛ اضطراب می‌تواند به دلیل تحریک فعالیت بیش از حد در نیمکره راست مغز تشدید شود. اما در صورتی که کاهش فعالیت در نیمکره راست مغز ایجاد شود، تسکین در علائم اضطراب مشاهده می‌شود.
TMS در درمان سایر شرایط پزشکی مانند بیماری پارکینسون نیز کاربرد دارد. در حقیقت، درمان پارکینسون با TMS نشان داده است که می‌تواند به بهبود حرکت و کیفیت زندگی بیماران کمک کند. این امر نشان دهنده قابلیت‌های متنوع این درمان است؛ که در صورت استفاده صحیح، می‌تواند تأثیرات مثبتی در شرایط مختلف داشته باشد. با این وجود، اگر پس از شروع درمان TMS، اضطراب شما شدیدتر شد، حتماً با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما ممکن است تعداد جلسات را تنظیم کند، تا عوارض جانبی کاهش یابد. Can TMS Make Anxiety Worse? – Hollywood, FL TMS | MyTMS
در پایان، اگرچه تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) در بسیاری از موارد به کاهش علائم اضطراب کمک کرده و برای درمان اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب مؤثر واقع شده است؛ اما در برخی بیماران ممکن است عوارضی مانند تشدید اضطراب یا ایجاد واکنش‌های ناخواسته مشاهده شود. بنابراین، این درمان باید تحت نظر دقیق پزشک و با ارزیابی‌های مداوم انجام شود. در نهایت، TMS به‌عنوان یک گزینه درمانی نوین، می‌تواند در درمان اضطراب مؤثر باشد، اما همچنان نیاز به تحقیق و بررسی‌های بیشتر برای درک بهتر تأثیرات آن بر شرایط مختلف دارد. مهم است که بیماران قبل از شروع درمان، تمام گزینه‌ها و ریسک‌های ممکن را با پزشک خود در میان بگذارند و روند درمان را به‌طور مداوم ارزیابی کنند.
