درمان افسردگی با قرص ضد افسردگی بهتره یا TMS؟

آخرین بروزرسانی: 14 دسامبر 2024
دو روش رایج و موثر در درمان افسردگی که یکی از شایع‌ترین اختلالات عصر حاضر محسوب می‌شود؛ استفاده از قرص ضد افسردگی و تحریک مغناطیسی ترانس‌ کرانیال (TMS) می‌باشد! بدیهی است که هر روش، مزایا و معایبی دارد؛ و در عین اینکه برای بیمار، بهبودی به ارمغان می‌آورد، می‌تواند چالش‌هایی را هم به همراه داشته باشد. انتخاب مناسب‌ترین روش بستگی به ویژگی‌های هر فرد و شرایط و شدت بیماری او دارد؛ استفاده از داروهای ضد افسردگی برای افرادی که نسبت به عوارض آنها مقاوم‌ترند، می‌تواند گزینه‌ی درمانی موثری باشد. TMS نیز به عنوانی روشی نوین، تاثیر مطلوبی بر علائم افسردگی دارد و در حال حاضر به صورت گسترده برای درمان انتخاب می‌شود.
درمان افسردگی با قرص ضد افسردگی بهتره یا TMS؟
فهرست عناوین محتوا

هنگام بررسی روش‌های درمان افسردگی، بسیاری از بیماران ممکن است سوالاتی در مورد تاثیرات جانبی درمان‌های مختلف داشته باشند؛ یکی از سوالات رایج این است که آیا TMS ممکن است اضطراب را بدتر کند؟ برای پاسخ به این سوال و بررسی بیشتر، مهم است که به عوارض احتمالی این درمان و تفاوت‌های آن با داروهای ضد افسردگی توجه کنیم. در واقع، یکی از عوارضی که ممکن است افراد با انتخاب TMS به عنوان روش درمانی تجربه کنند، این است که به مشکلات روانی دیگری مانند اضطراب دامن زده می‌شود. با این حال، این عوارض موقتی بوده و قابل مدیریت و کنترل است.

قرص ضد افسردگی بهتر است یا TMS؟

افرادی که مبتلا به افسردگی هستند و داروهای ضد افسردگی مصرف می‌کنند، نتایج خوبی کسب می‌کنند؛ اما، پیدا کردن داروی مناسب با شرایط و شدت بیماری هر فرد، در مواقعی بسیار چالش برانگیز است. همچنین، واکنش مغز هر فرد به داروهای مختلف متفاوت است. گاهی حتی بیمار به داروهای مختلف، مقاوم می‌شود و ممکن است اثر گذاری مطلوبی با مصرف داروها دریافت نکند. با بروز مقاومت دارویی، این روش ممکن است تاثیری در روند بهبودی فرد ایجاد نکند و فرد مجبور شود روش درمانی دیگری را انتخاب کند. TMS Therapy vs Antidepressant Treatment | My TMS Therapy

در این شرایط، پزشک متخصص می‌تواند روش‌های جایگزین یا مکملی برای داروهای ضد افسردگی بیمار در نظر بگیرد. یکی از این روش‌ها تحریک مغناطیسی ترانس‌ کرانیال (TMS) است. روش TMS، برای بیمارانی که به قرص‌های ضد افسردگی مقاوم شده‌اند و دیگر با مصرف داروها، علائم بهبودی در آنها مشاهده نمی‌شود؛ راه حلی امیدوار کننده به حساب می‌آید. طبق تحقیقات، بیمارانی که بعد از مصرف طولانی مدت داروهای ضد افسردگی، جلسات درمانی با TMS را شروع می‌کنند و حداقل به مدت یک ماه به طور مرتب این درمان را دریافت می‌کنند؛ از بهبودی قابل توجهی در علائم افسردگی خود برخوردار شده‌اند و خلق‌  وخوی آنها تنظیم و تعدیل شده است.

مزیت TMS به عنوان روشی غیر تهاجمی و غیر سیستمی، این است که به بیهوشی یا آمادگی‌های پیچیده نیاز ندارد. همچنین، عوارض جانبی بلند مدت یا شدید در این درمان گزارش نشده است. این مزیت‌ها، روش TMS را جذاب کرده است و رضایت کسانی که از درمان‌های دارویی ضد افسردگی جواب مطلوبی نگرفته‌اند یا حتی عوارض جانبی داروها، تاثیر زیادی بر جسم و حتی برنامه‌های زندگی آنها داشته است؛ جلب کرده است. با این حال، انتخاب تاثیرگذارترین روش بر درمان، به نیازهای فرد بستگی دارد. حتی در مواقعی، ترکیب این روش‌های درمانی، بهترین نتیجه را برای بیمار به همراه دارد.

مقایسه مزایا و معایب قرص‌های ضد افسردگی و TMS

با توجه به توضیحات داده شده، هم داروهای ضد افسردگی و هم درمان با TMS، درمان‌هایی شناخته شده، ایمن و موثر هستند که  به خوبی علائم افسردگی را در بیماران مدیریت می‌کنند. قرص‌های ضد افسردگی به تنهایی یا در کنار روش‌های روان‌ درمانی، اغلب گزینه‌ی ابتدایی برای درمان افسردگی در نظر گرفته می‌شود. با این حال، بیمارانی که در حال دست و پنجه نرم کردن با افسردگی شدید هستند و نسبت به داروها مقاوم شده‌اند، یا اینکه عوارض جانبی داروها برای آنها بسیار غیرقابل تحمل شده است؛ با بهره‌گیری از روش غیرتهاجمی TMS، می‌توانند به بهبودی قابل توجهی برسند. Medication vs. TMS Therapy for Depression – BrainsWay

برای انتخاب بهترین روش درمان افسردگی، مقایسه بین داروهای ضد افسردگی و روش‌های نوین مانند درمان افسردگی با TMS اهمیت زیادی دارد. هرچند داروهای ضد افسردگی معمولاً به‌عنوان اولین گزینه درمانی برای بسیاری از بیماران تجویز می‌شوند، اما درمان افسردگی با TMS به‌عنوان یک روش غیرتهاجمی و با عوارض جانبی کمتر، گزینه‌ای مناسب و مؤثر باشد.

 مورد بررسی
 داروهای ضد افسردگی TMS
عوارض جانبی افزایش وزن، اختلالات جنسی، اختلالات خواب، تهوع، خشکی دهان، یبوست، سردرد، دردهای عضلانی، تاری دید، سرگیجه، مشکلات قلبی، سفید شدن موها سردرد، ناراحتی پوست سر، احساس سبکی در سر، اسپاسم صورت؛ در مواردی پدیده TMS Dip (شدت یافتن علائم طی درمان) رخ می‌دهد.
مدت باقی ماندن عوارض جانبی معمولا از چند هفته تا چند ماه باقی می‌مانند. حتی برخی عوارض مانند سفید شدن موها، هیچ وقت بهبود نمی‌یابند. این عوارض معمولاً بلافاصله بعد از پایان جلسه درمانی از بین می‌روند.
نرخ موفقیت درمان یک‌سوم بیماران با مصرف سیتالوپرام کاملا بهبود می‌یابند. طبق مطالعات، حدود 75% از بیماران در درمان با TMS به پاسخ بالینی می‌رسند و 50% از آنها به بهبودی کامل دست می‌یابند. برای کسانی که به دارو پاسخ نداده‌اند یا عوارض جانبی شدیدی داشتند، این روش انتخابی موثرتر و ایمن به حساب می‌آید.

انتخاب بین داروهای ضد افسردگی و TMS به عنوان بهترین روش درمانی برای بهبود افسردگی، بسیار منحصر به فرد بوده و به عوامل زیادی از جمله شرایط و شدت بیمار بستگی دارد. داروها، اولین انتخاب پزشکان برای درمان علائم افسردگی هستند که تاثیر بسیار قابل توجهی در بهبودی افراد دارند. همچنین، در مواقع اورژانسی مانند خودکشی‌ها، این داروها هستند که جان بیماران را نجات می‌دهند. باا ین حال، بروز مقاومت به قرص‌های ضد افسردگی و شروع عوارض جانبی برای بیماران مشکل‌ساز است. در مقابل، روش غیرتهاجمی TMS با عوارض جانبی کمتر و نرخ موفقیت بالا، بیماران زیادی را نسبت به درمان و بهبود علائم امیدوار کرده است.

در نهایت، انتخاب بهترین درمان و تصمیم گیری مناسب باید تحت نظر پزشک متخصص انجام گیرد؛ همچنین، انتخاب بین درمان افسردگی با قرص ضد افسردگی و درمان با TMS بستگی به وضعیت فردی بیمار، شدت افسردگی و نحوه واکنش بدن به درمان‌ها دارد. داروهای ضد افسردگی، به‌ویژه SSRI و SNRI، معمولاً به‌عنوان درمان‌های خط اول برای بسیاری از بیماران مؤثر هستند، اما ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند که برخی از بیماران نتوانند آن‌ها را تحمل کنند.

از طرفی، درمان با TMS به‌عنوان یک روش غیرتهاجمی با عوارض جانبی کمتر، به‌ویژه برای افرادی که به داروها پاسخ نمی‌دهند یا با عوارض آن‌ها مواجه هستند، می‌تواند گزینه‌ای مؤثر و امن باشد. در نهایت، برای انتخاب بهترین درمان، مشاوره با یک پزشک متخصص ضروری است تا بر اساس شرایط خاص هر بیمار، راهکار درمانی مناسب ارائه شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *